Sinds 2018 wordt er, mede op aandringen van de technische branches die verbonden zijn aan de Federatie Techniek en Vakmanschap in het vmbo – voor Sterk Techniek Onderwijs (STO), ongeveer 100 miljoen euro extra per jaar geïnvesteerd in techniekonderwijs op het vmbo. Dat is hard nodig. Nog steeds is er een schreeuwend tekort aan technisch personeel en de brede basis van die broodnodige aanwas ligt in het vmbo. Het geld wordt goed besteed. Zo wordt op vmbo-scholen geïnvesteerd in versterking van de techniekafdelingen, in kennis en kunde van docenten en in de relatie met het omliggende  technische bedrijfsleven. Deze investering in toekomstbestendig techniekonderwijs is door het bedrijfsleven met 10% cofinanciering nog eens ‰link  uitgebreid.

En dat leidt ook tot iets! Zo is afgelopen jaar het aantal leerlingen in de technische richtingen van het vmbo met 10,4% gestegen. Bij meisjes was het zelfs een stijging van 21%. Daarnaast hebben door STO de bedrijfstakscholen en de technische bedrijven in de regio toegevoegde waarde geleverd voor het vmbo. Door gastlessen, voorlichting en technieklessen in praktijkcentra en bedrijfsbezoeken te verzorgen. De betrokkenheid van bedrijven bij de onderwijsinstellingen, mede geborgd door cofi nanciering, is sterk verbeterd en de uitstraling van techniek hee‘t een boost gekregen. Dat geldt ook op veel locaties voor de regionale samenwerking tussen vmbo-scholen en het roc. Allemaal zaken, die op het conto van STO te schrijven zijn.
 

‹‹ Op de rem trappen is de eerste reactie
als je in dichte mist terechtkomt ››

Geen wolkje aan de lucht zou je zeggen. Dus zoals een, in een grijs verleden, bekende Nederlander zei: ‘vooral doorgaan’! Maar ja, u voelt de bui al hangen: voor de overheid is succes geen garantie om hetzelfde pad te volgen. In plaats van zich duidelijk uit te spreken over het hoe verder gaan met STO, hult vooralsnog Onderwijsminister Wiersma zich hierover in nevelen. Het is onduidelijk hoe de toegezegde structurele fi anciering van STO  gerealiseerd wordt, dus hoe de 100 miljoen euro per jaar verdeeld gaat worden. Informatie daarover wordt steeds uitgesteld. De onrust bij de scholen in de STO-regio’s neemt met de dag toe. Dat leidt nu al tot nadelige gevolgen met zelfs onomkeerbare ešfecten, zoals opgezegde contracten van tijdelijk onderwijspersoneel, demotivatie bij betrokkenen, investeringen on hold en een afwachtende houding in de regio’s en bij de bedrijven. Logisch: op de rem
trappen is de eerste reactie als je in dichte mist terechtkomt.

Bedrijfsleven en onderwijs willen graag weten hoe de STO-regeling voor de komende jaren eruit komt te zien met voldoende borging, zodat docenten contractverlenging krijgen in plaats van beëindiging vanwege de onzekerheden. Zekerheid zodat investeringen door onderwijsinstellingen geen uitstel of andere hobbels ondervinden. De nu ontstane onduidelijkheid staat haaks op de huidige urgentie. Nederland hee‘t voldoende technisch personeel nodig om de enorme maatschappelijke vraagstukken, als de energietransitie, op te lossen. Onduidelijkheid of onzekerheid maakt dat scholen keuzes gaan maken die straks niet of moeilijk zijn terug te draaien. En dan moet de hele BV Nederland op de rem trappen.

MARK HELDER VOORZITTER
KONINKLIJKE METAALUNIE