In een land dat al enige tijd behoorlijk gepolariseerd is op thema’s als stikstof en vluchtelingenbeleid, lijkt het alsof we vergeten dat we in een samenleving leven. Het zou een stuk schelen als we met elkaar bleven praten in plaats van de hakken in het zand te gooien en elkaar alleen maar vanaf de (social media) zijlijn oneliners toe te schreeuwen. Uiteindelijk moeten we er samen uitkomen.

De kracht van Nederland is altijd geweest dat de krachten werden gebundeld. Dat we over onze eigen belangen heen stapten en ieder individu zijn/haar steentje bijdroeg. Dat zorgt voor een eenheid, waardoor je ondanks de verschillen toch vooruit komt. Dat is in de mkb-maakindustrie in feite niet anders. We tellen inmiddels meer dan 15.000 leden. Individuele bedrijven die stuk voor stuk hun eigen ding heel goed doen. Maar stel je voor dat ze alles alleen zouden moeten doen. Dat zou onmogelijk zijn. Of het nu in de keten is waarin ze opereren of het bedrijventerrein waarop ze gevestigd zijn: ondernemen doe je samen, met anderen. Met je klanten, leveranciers, banken en concullega’s maar ook met de fysieke omgeving waar je gevestigd bent. Eigenlijk praat je dan niet meer over een keten van bedrijven maar over netwerkbedrijven. Niet een verticale of horizontale keten, maar een soort maakbiotoop.

‹‹ Toch zijn er nog wat
grenzen te slechten ››

Toch zijn er nog wat grenzen te slechten. We vinden het wel heel normaal dat we aan tafel schuiven bij onze klanten en toeleveranciers, zeg maar onze netwerkpartners. Maar het is toch een ander verhaal als bedrijven concurrenten van elkaar zijn. Dan gaan de deuren niet zo makkelijk meer open. In sommige gevallen zou dat wel moeten. En kan het ook. Neem het enorme tekort aan personeel. Dat is inmiddels zo groot, dat we ook aan onorthodoxe oplossingen
moeten denken. Oplossingen die uitstijgen boven ons eigen bedrijf. Bijvoorbeeld oplossingen met een ander bedrijf. Ik ken bedrijven die dat goed begrijpen. Concurrenten van elkaar, maar ze snappen toch dat je samen meer kunt bereiken. In dit geval kwamen ze overeen om af en toe mensen aan elkaar uit te   lenen. Dat is best wel spannend, je deelt natuurlijk ook daarmee de kennis van het bedrijf. En wat als die mensen het gras bij de buurman veel groener vinden? Maar daarover kun je afspraken maken en aan de andere kant los je wel een enorm groot probleem op. Samen. Want samen delen leidt tot samen groeien. Hoe mooi kun je het hebben?

MARK HELDER VOORZITTER
KONINKLIJKE METAALUNIE